Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Czernikowie Oficjalna strona Parafii w Czernikowie

Rozważanie na Uroczystość Poświęcenia Kościoła Własnego 27.10

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. 
Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». 
Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. 
A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». 
Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». 
Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło».

Oto słowo Pańskie

Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!

W dzisiejszej Ewangelii, którą Kościół przewidział na Święto Rocznicy poświęcenia Kościoła własnego, spotykamy osobę celnika – Zacheusza. Spróbujmy przyjrzeć się jemu, gdyż właśnie Zacheusz zachęca niejako do odnowienia w sobie samym pragnienia spotkania Zbawiciela – Jezusa.  Zacheusz – człowiek, który był niskiego wzrostu - przez wszystkich był uznawany za niegodziwego.

To właśnie on bardzo zapragnął zobaczyć Chrystusa. Miał w sobie wystarczająco dużo sprytu i determinacji, aby dopiąć swego. Właśnie pod sykomorą doszło do spotkania dwóch poszukujących się serc. Doszło do spotkania Zacheusza, tego niegodziwego  Izraelity i Jezusa Chrystusa – Syna Bożego. Celnik, można powiedzieć niskości, a drugi - Zmartwychwstały z Wysokości. Grzesznik i po Trzykroć Święty. Ten, który pragnie wybawienia i ten, który Wybawia.

Kiedy celnik Zacheusz szukał Chrystusa, na pewno nie zdawał sobie sprawy, że tak naprawdę to on był poszukiwany przez Jezusa: „Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu” (Łk 19,5b).  Oznacza to, że Jezus pragnie czegoś więcej, On chcę stworzyć osobową wspólnotę, zażyłą wieź, głęboką i autentyczna relację miłujących się osób. To właśnie w tym kontekście niezwykle istotna wydaje się lokalizacja Jezusowego spotkania z Zacheuszem. Dokonuje się ono w Jerychu, które uchodzi ono za najstarsze stale zamieszkałe miasto świata, leży w największej depresji na ziemi. Jerycho symbolizuje miasto sprzeciwiające się woli Bożej, a więc ostatecznie miasto grzechu.

Tak więc, aby zrozumieć dogłębnie historię Zacheusza, potrzeba nam wiedzieć i pamiętać czym jest Jerycho. Jerycho to miasto, które sprzeciwiało się Izraelowi w czasach Jozuego, w związku z czym stało się symbolem miasta grzechu, miasta, które sprzeciwia się Bogu, miasta, które kryje w sobie grzech. Jezus wkracza więc do miasta grzechu, by zamieszkać u Zacheusza i ofiarować mu dar zbawienia.

Imię Zacheusz z języka hebrajskiego oznacza tyle co „Bóg pamięta. Tak, jak Syn Boży pamiętał o Zacheuszu, tak też, pamięta o każdym z nas. Pragnie zamieszkać w nas, podobnie jak zamieszkał w domu Zacheusza. A jest to możliwe dzięki sakramentowi pojednania, który uwalnia nasze serca do pełnego przeżywania Eucharystii i najściślejszego – jak to tylko możliwe na ziemi – zjednoczenia z Tym, który „przyszedł szukać i ocalić to, co zginęło” (Łk 19,10).

XPS