Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Czernikowie Oficjalna strona Parafii w Czernikowie

Rozważanie na IV Niedzielę Wielkiego Postu 10.03

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do Nikodema:

«Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.

A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu».

Oto słowo Pańskie

Historia Narodu Wybranego opisana w księgach Starego Testamentu ukazuje niewierność Izraela i wierność Boga. I czytanie pokazuje nam Boga, który nie ustaje w litości i miłosierdziu. Kiedy Izraelici odrzucają Go, lekceważą słowa proroków, On pozwala im na to, aby żyli po swojemu, ale nie rezygnuje z nich. Posługuje się poganinem – królem Cyrusem – żeby podnieść z upadku swój naród i odbudować go na nowo. Bóg jest tym, który obiecuje, że nigdy nie zapomni o swoim ludzie. Ostatecznym wypełnieniem tej obietnicy jest Syn, którego Ojciec posłał, aby dokonał dzieła pojednania ludzi z Bogiem. Jezus nie przychodzi, żeby nas rozliczyć z naszych grzechów. On przychodzi, żeby nas zbawić. Przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie otwiera nam drogę powrotu do Ojca. Oddaje swoje życie, abyśmy nie musieli umierać. Robi to z miłości do człowieka.

Zbawienie jest łaską. Jeżeli naprawdę w to wierzymy i doświadczamy takiej miłości Ojca, to w sposób naturalny rodzi się w nas odpowiedź – wiara. Miłość rodzi miłość. Nasza wiara jest wtedy żywa, kiedy jest przyjęciem miłości, wejściem w relację z Bogiem. Doświadczenie bycia kochanym daje nam właściwą motywację do zmiany, do nawrócenia. Jezus mówi, że tak jak wąż wywyższony na palu, był dla Izraelitów wybawieniem od śmierci, tak wywyższony Syn Człowieczy będzie źródłem życia wiecznego dla tego, kto w Niego wierzy. Każda Eucharystia jest uobecnieniem ofiary Jezusa na krzyżu. Kiedy kapłan ukazuje nam Ciało Chrystusa, to patrzymy na wywyższonego Syna Człowieczego. Ofiara Jezusa, w której uczestniczymy, jest dla nas uzdrowieniem.

Dzisiejsza niedziela jest niedzielą radości – Lætare. Pomimo tego, że trwamy w samym środku Wielkiego Postu, liturgia zaprasza nas, abyśmy oderwali wzrok od naszych grzechów i wysiłków, by je pokonać, i z radością spojrzeli na Boga, który nas kocha zupełnie bezwarunkowo.