Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Czernikowie Oficjalna strona Parafii w Czernikowie

Rozważanie na I Niedzielę Adwentu 28.11

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.
Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

Oto słowo Pańskie

Drodzy Bracia i Siostry, chrześcijanie!

Dzisiejsza niedziela rozpoczyna adwent, a także nowy rok liturgiczny. Mając tą świadomość możemy w tym miejscu zatrzymać się i wyznaczyć sobie postanowienie. Nowy rok liturgiczny jest na to idealnym momentem, jest czasem, w którym możemy podjąć zobowiązania prowadzące nas do Boga i pozwalające lepiej przygotować się na przyjście Zbawiciela. Adwent jest nie tylko czasem, w którym oczekujemy na przyjście Jezusa w święta Bożego Narodzenia. Jest to przede wszystkim okres, który przygotowuje nas do paruzji, czyli ostatecznego przyjścia Pana u kresu czasów. Uczestnicząc w długim przygotowaniu pierwszego przyjścia Zbawiciela, mamy odnowić gorące pragnienie Jego ponownego przyjścia. Pierwszy okres adwentu kładzie szczególny nacisk na oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. 

„Zbliża się wasze odkupienie” – dzisiejsza Ewangelia mówi wprost o paruzji. Pokazuje nam jej apokaliptyczny obraz – odkupienie poprzedzone będzie doświadczeniem bardzo trudnym dla całej ludzkości. Zapanuje strach i trwoga wobec tego, co zagrażać będzie ziemi. Otuchy dodadzą nam jednakże słowa Jezusa, który mówi o przyjściu Syna Człowieczego, przynoszącego nam nasze zbawienie, które powinniśmy przyjąć z podniesionymi głowami. Paruzja niesie więc nam pełne i nieutracalne odkupienie.

W słowach Jezusa słyszymy także podpowiedź skierowaną do nas, chrześcijan: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym.”. Paruzja Chrystusa jest groźna tylko wtedy, gdy spada na człowieka niespodziewana. Powinniśmy zatem czuwać i być na nią zawsze gotowi. Gdy jestem czujny, jestem człowiekiem oczekującym, któremu towarzyszy nadzieja na powtórne przyjście Chrystusa. Pomocą w jej pogłębieniu jest modlitwa, a także dobre uczynki, obecność przy drugim człowieku, pomoc czy podejmowane decyzje. Czyniąc to wszystko nie powinniśmy zapominać o tym, by cały czas kroczyć ścieżkami Ojca, które prowadzą do Nieba. Pozwólmy zatem, by Bóg prowadził nas swoją drogą, abyśmy byli gotowi na Jego powtórne przyjście.

Wpatrując się w Jezusa, który uwrażliwia na czuwanie i modlitwę, zastanówmy się nad tym, co nas od tego odciąga. Ustalmy sobie pewien program, który pomoże nam dobrze przeżyć czas adwentu. Nabierajmy ducha, podnośmy głowy i czuwajmy, a będziemy gotowi na Jego powtórne przyjście.

W rozpoczynającym się nowym roku kościelnym oczekujmy Pana i przygotowujmy się na Jego przyjście przez szczerą modlitwę i służbę drugiemu człowiekowi.

Adrian Zatorski
Ceremoniarz